Muzeum Polskich
Formacji Granicznych im. mjr. Władysława Raginisa Komenda Główna Straży Granicznej - Po 1991

Nawigacja

Po 1991

Komenda Główna Straży Granicznej

15.02.2022

  • Komenda Główna Straży Granicznej

Zmiana sytuacji społeczno – politycznej w Europie i upadek systemu „realnego socjalizmu”, a w ślad za tym rozpad tzw. bloku państw socjalistycznych wyzwoliły aspiracje narodu polskiego zmierzające w stronę odbudowy więzi cywilizacyjnych z Europą Zachodnią, brutalnie zerwanych z chwilą włączenia terytorium Polski do sowieckiej strefy wpływów. Zbiegło się to w czasie z początkami formalizacji procesu inte­gracji europejskiej, która już wkrótce zaowocowała Traktatem z Ma­astricht (1993), dającemu początek Unii Europejskiej.

Dążenia te, wyrażone zarówno wynikiem wyborów czerwcowych w 1989 roku, jak i decyzjami Zgromadzenia Narodowego, podjętymi na przełomie lat 1989 / 1990, oznaczały między innymi konieczność dosto­sowania funkcjonującego w Polsce systemu bezpieczeństwa wewnętrz­nego do standardów europejskich krajów demokratycznych. Jednym z wyzwań, jakie w związku z tym pojawiły się przed Polską, była zmiana systemu ochrony granic państwowych z wojskowego, typowego dla państw stanu wyjątkowego, ograniczających prawa swoich obywateli, na policyjny, charakterystyczny dla ustrojów demokratycznych, w których prawa obywatelskie są jednym z dóbr nadrzędnych.

W konsekwencji oznaczało to szeroką demilitaryzację społe­czeństwa i oddanie przez wojsko wielu dziedzin życia, które w demokra­tycznych krajach przynależą do służb policyjnych lub są wręcz obszarem ledwie kontrolowanej przez państwo aktywności obywatelskiej. Jednym z tych obszarów była także ochrona granic, która od 1971 roku całkowicie kontrolowana była przez podległe Ministerstwu Spraw Wewnętrznych jednostki Wojsk Ochrony Pogranicza [1].

Ustawa o Straży Granicznej z 12 października 1990 roku i uchwalona tego samego dnia Ustawa o ochronie granicy państwowej likwidowały Wojska Ochrony Pogranicza i powoływały Straż Graniczną, której oddawały całkowicie odpowiedzialność za ochronę granicy pań­stwowej Rzeczypospolitej Polskiej. Warto przy tym zauważyć, że Straż Graniczna jest pierwszą polską formacją graniczną posiadającą umoco­wanie ustawowe. Wszystkie wcześniejsze struktury tworzone były w dro­dze aktów o charakterze administracyjnym, a Wojska Ochrony Pograni­cza powstały na mocy rozkazu Naczelnego Dowódcy WP [2].

Zmiana charakteru formacji z wojskowego na policyjny pocią­gnęła za sobą konieczność całkowitej zmiany struktury. Reorganizacji uniknęły na razie tylko najniższe jednostki, odpowiadające komisariatom w strukturach policyjnych: strażnice i graniczne placówki kontrolne, a także dywizjony jednostek pływających. Likwidacji uległy jednak wszyst­kie jednostki o charakterze wojskowym: bataliony i brygady, które zastą­pione zostały przez oddziały Straży Granicznej. Z kompanii i plutonów pozostały jedynie jednostki specyficzne, jak kompanie odwodowe i plu­tony specjalne w komendach oddziałów.

Przebudowie uległa też struktura kierownicza nowej formacji. W miejsce dowództwa o charakterze wojskowym, którego rola sprowadzała się do sprawnej realizacji postawionych przez władze państwowe zadań, Sejm powołał Komendanta Głównego Straży Granicznej, jako centralny organ władzy państwowej oraz podległy mu urząd: Komendę Główną Straży Granicznej. Oznaczało to, że nowe ciało kierownicze zajmować się będzie nie tylko planowaniem i koordynowaniem i nadzorowaniem realizowania zadań podległej formacji, ale także podejmować będzie czynności administracyjne w sferze publicznej na styku władza – oby­watel, a także w relacjach międzypaństwowych. Obie wspomniane ustawy nałożyły na Komendanta Głównego Straży Granicznej szereg zadań i uprawnień o charakterze ściśle administracyjnym. Wśród nich znalazło się m.in. wydawanie wiz i zapewnienie porządku publicznego na obszarze przejść granicznych, a także wykonywanie umów międzynaro­dowych. To, jak się przekonamy w dalszej części pracy, zdefiniowało zarówno zadania stawiane samemu urzędowi, mającemu w świetle ustawy być dla Komendanta Głównego Straży Granicznej narzędziem realizacji jego ustawowych zadań, jak i samą strukturę instytucji, która już w chwili powstania odeszła od organizacji przewidzianej dla Dowództwa Wojsk Ochrony Pogranicza.

Nowa instytucja przejęła obiekty należące wcześniej do Do­wództwa WOP przy Al.Niepodległości 100 oraz przy ulicy 17 stycznia 23 w Warszawie.
  • Kształtowanie się zadań Komendy Głównej Straży Granicznej
    w świetle aktów prawa państwowego

Akty prawne wyższego rzędu, czyli ustawy, nigdzie nie precy­zują zadań Komendy Głównej Straży Granicznej. W myśl uchwalonej 12 października 1990 roku Ustawy o Straży Granicznej, KGSG jest urzę­dem, przy pomocy którego swoje zadania realizuje Komendant Główny Straży Granicznej [3]. W świetle Ustawy jest więc ona niejako narzędziem, poprzez które Komendant Główny realizuje swoje zadania ustawowe. Jednakże pierwsza wersja Ustawy nie określała szczegółowo zadań Ko­mendanta Głównego SG. Stwierdzała, że jest on przełożonym wszyst­kich funkcjonariuszy. Określała jego kompetencje w zakresie mianowa­nia, awansowania, nagradzania i karania funkcjonariuszy oraz określania zasad pełnienia przez nich służby granicznej i prowadzenia działań gra­nicznych. Ustawa dawała Komendantowi Głównemu SG również upraw­nienia dotyczące organizacji formacji, a szczególnie określania zadań i zasięgu terytorialnego terenowych organów SG i podległych im jednostek. Były to więc zadania skierowane do wewnątrz formacji. Pierwsza wersja Ustawy formułowała jednocześnie szereg zadań Straż Granicznej. Niejako z logiki tego aktu prawnego wynikało, że zadaniem Komendanta Głównego, a zatem także Komendy Głównej jako narzędzia danego Ko­mendantowi do wykonywania jego zadań, jest zapewnienie warunków do realizacji zadań przez całą formację i nadzór nad ich wykonaniem. Reali­zacja tychże zadań zdefiniowała zarówno organizację Straży Granicznej przez ponad 10 lat, jak i sposób zorganizowania Komendy Głównej SG.

Zadaniami Straży Granicznej w pierwszych latach działalności były:

  • ochrona granicy państwowej
  • organizowanie i dokonywanie kontroli ruchu granicznego
  • wydawanie zezwoleń na przekraczanie granicy państwowej, w tym wiz
  • rozpoznawanie, zapobieganie i wykrywanie przestępstw i wykroczeń oraz ściganie ich sprawców, w zakresie określonym Ustawą o ochro­nie granicy państwowej oraz innymi ustawami
  • zapewnienie porządku publicznego na obszarze przejść granicznych, a w zakresie właściwości […] – także w strefie nadgranicznej
  • osadzanie i utrzymywanie znaków granicznych na lądzie oraz sporzą­dzanie, aktualizacja i przechowywanie granicznej dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej
  • ochrona nienaruszalności znaków i urządzeń służących do ochrony granicy państwowej
  • wykonywanie postanowień umów międzynarodowych o stosunkach prawnych na granicy państwowej
  • gromadzenie i przetwarzanie informacji z zakresu ochrony granicy państwowej i kontroli ruchu granicznego oraz udostępnianie ich właściwym organom państwowym
  • nadzór nad eksploatacją polskich obszarów morskich oraz przestrzega­niem przez statki przepisów obowiązujących na tych obszarach
  • ochrona granicy państwowej w przestrzeni powietrznej Rzeczypospoli­tej Polskiej poprzez prowadzenie obserwacji statków powietrznych i obiektów latających, przelatujących przez granicę państwową na małych wysokościach, oraz informowanie o tych przelotach właściwych jednostek Wojsk Lotniczych i Obrony Po­wietrznej
  • zapobieganie transportowaniu przez granicę państwową odpadów i szkodliwych substancji chemicznych oraz materiałów promieniotwór­czych, a także zanieczyszczaniu wód granicznych
  • zapobieganie przemieszczaniu przez granicę państwową narkotyków i substancji psychotropowych
  • wykonywanie zadań określonych w innych ustawach

Ważnym elementem zadań SG było zapisane w Ustawie włą­czenie w skład sił zbrojnych RP na wypadek wojny.

Jak widać, zadania te dzielą się głównie na dotyczące fizycznej ochrony linii granicy oraz dotyczące kontroli ruchu osób i towarów w przejściach granicznych. Podział ten oraz idące za nim wyróżnienie strażnic i granicznych placówek kontrolnych zdefiniowały wyodrębnienie w strukturze KGSG pionów Kontroli Ruchu Granicznego oraz Ochrony Granicy Państwowej.

Zmiana tego stanu rzeczy nastąpiła dopiero 10 lat później wraz z uchwaloną w przeddzień święta Straży Granicznej (11 kwietnia 2001) nowelizacją Ustawy [4]. W ustawie nowelizacyjnej ustawodawca dopisał artykuł 3a określający szczególne zadania Komendanta Głównego Straży Granicznej:

  • „kierowanie prowadzonymi przez Straż Graniczną działaniami w zakre­sie ochrony granicy państwowej oraz kontroli ruchu granicz­nego
  • analizowanie zagrożeń bezpieczeństwa granicy państwowej
  • nadawanie regulaminów organizacyjnych komendom oddziałów Straży Granicznej oraz jednostkom organizacyjnym Komendy Głów­nej Straży Granicznej, a także nadawanie statutów ośrodkom szkole­nia Straży Granicznej
  • organizowanie i określanie zasad szkolenia zawodowego funkcjonariu­szy oraz pracowników Straży Granicznej
  • sprawowanie nadzoru nad terenowymi organami Straży Granicznej oraz nad ośrodkami szkolenia Straży Granicznej
  • udział w przygotowaniu projektu budżetu państwa w zakresie dotyczą­cym Straży Granicznej, zgodnie z odrębnymi przepisami
  • współdziałanie w zakresie realizowanych zadań z właściwymi orga­nami państwowymi, jednostkami samorządu terytorialnego i organi­zacjami społecznymi
  • prowadzenie współpracy międzynarodowej z organami i instytucjami właściwymi w sprawach ochrony granic państwowych.”

Ponadto w artykule 5a stwierdzono, że Komendant Główny wy­konuje zadania Dyrektora Generalnego urzędu w stosunku do pracowni­ków cywilnych zatrudnionych w Komendzie Głównej Straży Granicznej i Granicznej Placówce Kontrolnej Warszawa – Okęcie. Z kolei artykuł 6a ustanowił Komendanta Głównego SG organem wyższego stopnia w po­stępowaniu administracyjnym prowadzonym przez komendantów od­działów oraz Komendanta GPK Warszawa – Okęcie.

Artykuł 9 wyposażał Komendanta Głównego SG w uprawnienia dotyczące ochrony danych osobowych, a artykuł 9e wyposażał Straż Graniczną w szerokie uprawnienia operacyjno – śledcze, dając Komen­dantowi Głównemu Straży Granicznej prawo do zarządzenia kontroli operacyjnej w przypadkach niecierpiących zwłoki, gdy mogłoby to spo­wodować utratę informacji lub zatarcie albo zniszczenie dowodów prze­stępstwa, po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego.

Artykuł 10a i 10b określały zasady gromadzenia i przechowywa­nia informacji niejawnych i czyniły Komendanta Głównego odpowiedzial­nym za zarządzanie nimi.

Formacja uzyskała także zadanie rozpoznawania, wykrywania i ścigania przestępstw i wykroczeń określonych w ustawie z dnia 25 czerwca 1997r. o cudzoziemcach (Dz.U. Nr 114, poz. 739, z 1998r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126, z 2000r. Nr 106, poz. 1118 oraz z 2001r. Nr 42, poz. 475). Jednocześnie skreślono artykuł 4 stwierdzający, że w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny SG z mocy prawa staje się częścią Sił Zbrojnych RP. Pociągnęło to za sobą zmianę godła for­macji i zastąpienie na nakryciach głowy orła wg. wzoru wojskowego wzo­rem policyjnym.

Nowelizacja precyzowała również szereg zadań i uprawnień Komendanta Głównego Straży Granicznej wobec podległej mu służby.

Nowelizacja reagowała na zmiany w systemie administracji pań­stwowej, które nastąpiły między 1990 a 2001 rokiem, a szczególnie na reformę administracji państwowej przeprowadzoną przez rząd Jerzego Buzka (1997 – 2001). Uwzględniała także nowoczesną administrację migracyjną wprowadzoną Ustawą o Cudzoziemcach z 1997 roku i obo­wiązujące w państwach NATO zasady ochrony informacji niejawnych z 22 stycznia 1999 roku.

Istotną zmianę w stosunku do pierwszej wersji Ustawy o Straży Granicznej stanowiło poszerzenie zakresu uprawnień operacyjno – śled­czych, poszerzenie zakresu zadań ściśle administracyjnych oraz wpro­wadzenie zadań dotyczących cudzoziemców.

Zmiany te pociągnęły za sobą gruntowną reorganizację Ko­mendy Głównej Straży Granicznej, a następnie całej formacji, w której od tej pory występować będzie podział na trzy zasadnicze piony:

  • fizycznej kontroli granicy państwowej
  • operacyjno – śledczy
  • cudzoziemców – pierwotnie stanowiący część pionu operacyjno – śledczego

Kolejna rewolucja w zadaniach Straży Granicznej nastąpiła 22 kwietnia 2005 roku, kiedy po raz kolejny poszerzono katalog zadań for­macji [5]. Było to określone w artykule 1 pkt 1) ustawy nowelizacyjnej prze­ciwdziałanie, wykrywanie i ściganie sprawców przestępstw przeciwko bezpieczeństwu powszechnemu oraz przestępstw przeciwko bezpie­czeństwu w komunikacji, pozostających w związku z wykonywaniem komunikacji lotniczej, a także przeprowadzanie kontroli bezpieczeństwa w zasięgu terytorialnym przejścia granicznego oraz w środkach transportu w komunikacji międzynarodowej i zapewnienie bezpieczeństwa na po­kładzie statków powietrznych wykonujących przewóz lotniczy pasażerów.

W ślad za tym funkcjonariusze otrzymali szereg uprawnień, z których najważniejszym było stworzenie wart ochronnych na pokładach samolotów rejsowych na szczególnie zagrożonych kierunkach.

W tym samy roku we wrześniu, utworzony został Nadwiślański Oddział Straży Granicznej, który radykalnie zdjął z KGSG część zadań w odniesieniu do funkcjonariuszy SG.

Ostatnia, jak dotąd zmiana w zakresie zadań formacji i Ko­mendy Głównej Straży Granicznej wiązała się z przygotowaniem Polski do funkcjonowania w ramach Układu z Schengen [6].

Było to w istocie wzmocnieni kompetencji w zakresie przeciw­działania terroryzmowi:

  • ochrona szlaków komunikacyjnych o szczególnym znaczeniu między­narodowym przed przestępczością, której zwalczanie należy do wła­ściwości Straży Granicznej
  • prowadzenie czynności w celu rozpoznawania i przeciwdziałania zagro­żeniom terroryzmem

Rozbudowie uległy także przepisy antykorupcyjne. Straż Gra­niczna uzyskała również formalne podstawy do realizacji wspólnych przedsięwzięć z formacjami ochrony granic państw Unii Europejskiej w ramach Europejskiej Agencji Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich UE (Frontex) [7].

Zmiany, jakie nastąpiły w latach 2005 – 2007 wiązały się z jed­nej strony z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej, a następnie do strefy Schengen, z drugiej zaś wynikały z udziału RP w konfliktach mię­dzynarodowych, a szczególnie z udziału Wojska Polskiego w wojnie w Iraku rozpoczętej w 2004 roku, co pociągnęło za sobą wzrost zagrożenia terrorystycznego. Nie bez znaczenia było także zaostrzenie w tym czasie walki z korupcją, która stała się jednym z priorytetów działania Komendy Głównej SG. Wyrazem tych tendencji było powołanie nowego pionu me­rytorycznego – Zarządu Zabezpieczenia Działań, który w 2009 roku wszedł w skład Sztabu Komendanta Głównego SG oraz wzmocnienie roli pionu spraw wewnętrznych, który uzyskał status Zarządu.


  • Zmiany struktury organizacyjnej KGSG

Pierwszy regulamin organizacyjny Komendy Głównej Straży Granicznej został wprowadzony Zarządzeniem Nr 1/90 z dnia 10 grudnia 1990r. w sprawie organizacji Komendy Głównej Straży Granicznej. Za­rządzenie ma pięć paragrafów, które mieszczą się na dwóch i pół stro­nach. Poza definicją Komendy Głównej stwierdzającą, że KGSG jest urzędem wykonawczym Komendanta Głównego SG zapewniającym wa­runki do sprawnej i skutecznej działalności Straży Granicznej, organizu­jącym i koordynującym wykonywanie określonych w ustawach zadań Straży Granicznej oraz wzmacniającym potencjał wykonawczy organów terenowych Straży Granicznej, Zarządzenie określało też liczbę jedno­stek organizacyjnych na dziewięć biur i delegowało decyzje organiza­cyjne na Komendanta Głównego SG i dyrektorów Biur.

W skład Komendy Głównej SG w momencie obejmowania przez nową formację służby w ochronie granicy państwowej wchodziły:

  • Biuro Ochrony Granicy Państwowej
  • Biuro Kontroli Ruchu Granicznego
  • Biuro Techniki i Zaopatrzenia
  • Biuro Prezydialne
  • Biuro Prawne i Administracji Granicy Państwowej
  • Biuro Kadr i Szkolenia
  • Biuro Łączności i Informatyki
  • Biuro Dochodzeniowo – Śledcze
  • Biuro Finansów

Jednak już 31 stycznia 1991 roku, a więc pół roku po rozpoczę­ciu działalności Zarządzeniem Nr 5/1991 Komendanta Głównego Straży Granicznej Biuro Prezydialne zostało zmienione w Biuro Prezydialno – Prawne, a Biuro Prawne i Administracji Granicy Państwowej zostało zli­kwidowane.

W dniu 9 maja 1991 roku Zarządzeniem Nr 22/1991 KGSG po­wołany został dodatkowo Oddział Administracyjno – Gospodarczy, który podlegał Zastępcy Komendanta Głównego Straży Granicznej i miał na celu prowadzenie obsługi gospodarczej służbowej działalności KGSG, zabezpieczenie potrzeb materiałowo – technicznych, kwatermistrzow­skich i finansowych funkcjonariuszy i pracowników KGSG oraz Granicz­nej Placówki Kontrolnej Warszawa – Okęcie oraz emerytów i rencistów WOP. W skład Oddziału A – G wchodziły kompanie:

  • Kontroli Ruchu Granicznego
  • Zabezpieczenia

które m.in. stanowiły wsparcie dla GPK Warszawa – Okęcie.

Dwa lata później, 1 czerwca 1993 roku na mocy Zarządzenia nr 12/93 Biuro Techniki i Zaopatrzenia KGSG oraz Oddział Administracyjno – Gospodarczy zostały zastąpione Biurem Administracyjno – Technicz­nym. Z kolei 19 sierpnia 1993 roku, Zarządzeniem nr 34/93 zlikwidowane zostało Biuro Prezydialno – Prawne, a powołano Gabinet Komendanta Głównego SG.

Do zadań Gabinetu KGSG należało m.in.:

  • zabezpieczenie obsługi prawnej Komendanta Głównego SG oraz koordynowanie prac legislacyjnych w KGSG i opiniowanie aktów prawnych
  • przygotowywanie i opracowywanie materiałów analityczno – informacyjnych
  • prowadzenie prac związanych z przyjmowaniem, rozpatrywaniem i załatwianiem skarg oraz sprawowanie nadzoru nad trybem i sposo­bem ich załatwienia
  • sprawowanie nadzoru nad przestrzeganiem zasad ochrony tajemnicy państwowej i służbowej w KGSG oraz terenowych jednostkach orga­nizacyjnych SG
  • koordynowanie przedsięwzięć związanych z kontaktami zagranicz­nymi SG oraz współdziałanie w zakresie merytorycznej i technicznej obsługi delegacji zagranicznych
  • gromadzenie dokumentacji dotyczącej działalności kierownictwa SG
  • czynności kontrolne w zakresie kompetencji Gabinetu

W skład GKG SG wchodziły:

  • Kierownictwo
  • Zespół Stanowisk Samodzielnych
  • Wydział Prezydialny
  • Wydział Informacji
  • Zespół Prawny
  • Zespół Kontrolny

Regulamin organizacyjny GKG SG przewidywał także, że jeśli Dyrektorem Gabinetu lub jego zastępcą jest funkcjonariusz nie spełnia­jący wymagań stawianych radcy prawnemu, główny specjalista – kierow­nik Zespołu Prawnego podlega bezpośrednio Komendantowi Głównemu SG. Furtka ta stała się podstawą usamodzielnienia się z czasem Zespołu Prawnego GKG w funkcjonujące do dziś Biuro Prawne.

Z czasem usamodzielniły się także pozostałe komórki realizu­jące wymienione wyżej zadania:

  • Biuro Współpracy Międzynarodowej
  • Biuro Ochrony Informacji Niejawnych
  • Inspektorat Kontroli i Nadzoru
  • Biuro Analiz Strategicznych, które w 2010 roku weszło w skład Sztabu Komendanta Głównego

Kolejna reorganizacja Komendy Głównej SG miała miejsce 18 października 1993 roku, gdy Zarządzeniem Nr 46 powołano Kolegium jako organ doradczy Komendanta Głównego, składający się z Zastępców Komendanta i Dyrektorów jednostek organizacyjnych.

Według nowej struktury w skład Komendy Głównej Straży Gra­nicznej wchodziły:

  • Gabinet Komendanta Głównego SG
  • Zarząd Ochrony Granicy Państwowej
  • Biuro Kontroli Ruchu Granicznego
  • Inspektorat Służby Granicznej
  • Biuro Łączności i Informatyki
  • Biuro Kadr i Szkolenia
  • Biuro Finansów
  • Biuro Administracyjno – Techniczne

Po raz pierwszy w tym Zarządzeniu jedna z komórek organiza­cyjnych została określona nazwą „Zarząd”. Trzy lata później, Zarządze­niem Nr 10 KGSG z 31 lipca 1996 roku status Zarządu uzyskało dotych­czasowe Biuro Kontroli Ruchu Granicznego.

Dwa lata później Zarządzeniem Nr 12 KGSG z dnia 21 marca 1995 roku w skład Kolegium włączono doradców Komendanta Głównego SG legitymizując jednocześnie to stanowisko w strukturze Komendy. Natomiast Zarządzeniem Nr 28 KGSG z 31 lipca 1995 roku wyłączono Biuro Prawne ze składu Gabinetu KGSG w odrębną komórkę Komendy.

Zarządzeniem nr 22 z dnia 16 czerwca 1997 roku w strukturze Gabinetu Komendanta Głównego SG pojawia się Służba Dyżurna Ope­racyjna, która do tej pory wchodziła w skład Biura / Zarządu Ochrony Granicy Państwowej.

Kolejnym istotnym momentem w rozwoju struktury Komendy Głównej Straży Granicznej było powołanie Zarządzeniem Nr 34 KGSG z dnia 5 czerwca 1997 roku Zespołu Pełnomocnika Komendanta Głów­nego Straży Granicznej do Spraw Integracji Europejskiej, który stał się podstawą tworzenia samodzielnego pionu współpracy zagranicznej.

Zarządzeniem nr 18 z dnia 7 lipca 1998 Komendant Główny Straży Granicznej zlikwidował Inspektorat Służby Granicznej KGSG i powołał w jego miejsce Biuro Spraw Wewnętrznych KGSG. Utworzył także Samodzielny Zespół Kontroli, Skarg i Wniosków KGSG, zaś Archi­wum SG wyłączył w odrębne Biuro. Zarządzenie to potwierdziło istnienie Kolegium stanowiącego organ doradczy Komendanta Głównego SG w składzie: zastępcy Komendanta Głównego, dyrektorzy jednostek KGSG oraz doradcy Komendanta Głównego SG z możliwością dokooptowania do składu kolegium osób nie wymienionych w zarządzeniu.

Rok później, 1 lipca 1999 roku, Zarządzeniem Nr 21 Biuro Ad­ministracyjno – Techniczne zostało przekształcone w Biuro Techniki i Zaopatrzenia, zaś Samodzielny Zespół Kontroli, Skarg i Wniosków KGSG w Inspektorat Kontroli i Nadzoru KGSG. W dniu 31 listopada Za­rządzeniem Nr 55 z kolei komendant Główny SG utworzył Biuro Pełno­mocnika Komendanta Głównego Straży Granicznej do spraw Ochrony Informacji Niejawnych wykonując tym samym dyspozycję art. 85 ust. 1 w związku z art. 18 ust. 4 Ustawy z dnia 22 stycznia 1999 o ochronie infor­macji niejawnych. Wreszcie 15 maja 2000 roku Zarządzeniem Nr 18 KGSG zostało powołane Laboratorium Kryminalistyczne Straży Granicz­nej, a 23 sierpnia 2000 roku Zarządzeniem Nr 34 powołany został Zespół Prasowy Komendanta Głównego Straży Granicznej.

Najwyższy poziom rozwoju Komendy Głównej Straży Granicznej w tym okresie nastąpił na mocy Zarządzenia nr 32 KGSG z 19 paździer­nika 2001 roku, które było dostosowaniem struktury Komendy do nowych zadań po nowelizacji Ustawy o SG.

W jej skład wchodziło 16 jednostek organizacyjnych:

  • Gabinet Komendanta Głównego
  • Zarząd Ochrony Granicy Państwowej
  • Zarząd Kontroli Ruchu Granicznego
  • Biuro Dochodzeniowo – Śledcze
  • Biuro Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej
  • Biuro Łączności i Informatyki
  • Biuro Techniki i Zaopatrzenia
  • Biuro Prawne
  • Biuro Finansów
  • Biuro Kadr i Szkolenia
  • Zespół Pełnomocnika KGSG ds. Integracji Europejskiej
  • Inspektorat Nadzoru i Kontroli KGSG
  • Biuro Ochrony Informacji Niejawnych
  • Laboratorium Kryminalistyczne SG
  • Archiwum SG
  • Zespół Prasowy KGSG

Prawdziwą rewolucję spowodowało Zarządzenie nr 36 KGSG z dnia 17 grudnia 2001 roku, które całkowicie przebudowywało Komendę Główną. Utworzono nowe jednostki organizacyjne:

  • Zarząd Graniczny
  • Zarząd Operacyjno – Śledczy
  • Centrum Koordynacji Działań SG
  • Biuro Współpracy Międzynarodowej i Integracji Europejskiej

Zlikwidowano:

  • Zarząd Ochrony Granicy Państwowej
  • Zarząd Kontroli Ruchu Granicznego
  • Biuro Dochodzeniowo – Śledcze
  • Zespół Pełnomocnika KGSG ds. Integracji Europejskiej
  • Zespół Prasowy

Zgodnie z uzasadnieniem Zarządzenia, zmiany miały na celu doprowadzenie do stanu, w którym jeden rodzaj zadań realizowany jest przez jedną jednostkę. W efekcie całość zadań związanych z fizyczną ochroną granicy państwowej, w tym kontrolą ruchu granicznego wykony­wanych dotąd przez ZKRG i ZOGP przypadła w nowej strukturze Zarzą­dowi Granicznemu. Całość zadań związanych z rozpoznawaniem i zwal­czaniem przestępstw wymienionych w Ustawie o Straży Granicznej oraz czynności operacyjne (w bardzo jeszcze ograniczonym zakresie) reali­zowanych dotąd przez ZOGP i BDŚ – objął Zarząd Operacyjno – Śledczy.

Biuro Współpracy Międzynarodowej i Integracji Europejskiej objęło całość zadań związanych ze współpracą zagraniczną oraz dosto­sowaniem SG do standów Unii Europejskiej. Centrum Koordynacji Dzia­łań SG podlegać miała służba dyżurna operacyjna i sprawy obronne. Zadania Zespołu Prasowego przejął Gabinet Komendanta Głównego SG, w ramach którego Zespół działał dalej.

Kolejne zmiany w strukturze nastąpiły dopiero po blisko roku, gdy 23 września 2002 roku Zarządzeniem Nr 44 powołany został Zespół Audytu Wewnętrznego KGSG, natomiast Zarządzeniem Nr 5 z dnia 3 lutego 2003 roku [8] zlikwidowano Kolegium stanowiące dotąd organ dorad­czy Komendanta Głównego SG. Natomiast 30 czerwca 2004 roku Zarzą­dzeniem Nr 29 KGSG w strukturze Komendy utworzono Samodzielny Zespół Analizy Ryzyka, wywodzący się z Zespołu Opracowań, a wcze­śniej Wydziału Informacji Gabinetu Komendanta Głównego.

W dniu 15 czerwca 2004 roku, półtora miesiąca po wstąpieniu Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej, Biuro Współpracy Mię­dzynarodowej i Integracji Europejskiej zostało przemianowane na Biuro Współpracy Międzynarodowej [9].

Kolejna istotna zmiana w strukturze Komendy nastąpiła po utworzeniu Nadwiślańskiego Oddziału SG (15 września 2004r.) i pole­gała na przekazaniu NwOSG części zadań związanych z logistyczną i finansową obsługą Komendy Głównej SG [10]. Tym samym zarządzeniem włączono Archiwum Straży Granicznej w strukturę Biura Ochrony Infor­macji Niejawnych KGSG. Natomiast 24 sierpnia 2005 roku Zarządzeniem Nr 55 KGSG wyłączono ze składu Biura Kadr i Szkolenia Zespół ds. Lecznictwa i Orzecznictwa dodając nowej jednostce określenie „Samodzielny”.

28 kwietnia 2006 roku Zarządzeniem Nr 16 KGSG wydzielono ze struktury Biura Finansów KGSG nową jednostkę Komendy Głównej – Samodzielny Zespół ds. Zamówień Publicznych oraz utworzono Zarząd do spraw Cudzoziemców, w skład którego weszły komórki głównie z Za­rządu Operacyjno – Śledczego i Zarządu Granicznego KGSG. Ponadto przekształcono Samodzielny Zespół Analizy Ryzyka w Biuro Analiz Strategicznych. W ramach intensyfikacji walki z korupcją wśród funkcjo­nariuszy Straży Granicznej tym samym Zarządzeniem podniesiono rangę Biura Spraw Wewnętrznych KGSG przekształcając je w Zarząd.

Taka struktura utrzymywała się w zasadzie do 2010 roku, z tym, że 9 maja 2007 roku Zarządzeniem Nr 50 utworzono Zarząd Zabezpie­czenia Działań Straży Granicznej, do którego zakresu obowiązków zo­stały zaliczone zadania związane z zabezpieczeniem zatrzymań osób podejrzewanych o posiadanie broni, amunicji lub materiałów wybucho­wych, realizacja wart ochronnych na pokładach samolotów, ochrona szlaków komunikacyjnych i przeciwdziałanie terroryzmowi.

Ostatnia, jak dotąd, znacząca zmiana struktury Komendy Głów­nej Straży Granicznej nastąpiła jesienią 2009 roku, kiedy zniesiono Za­rząd Zabezpieczenia Działań wcielając jego jednostki w skład świeżo powołanego Sztabu Komendanta Głównego SG, zaś Wydział Obserwacji ZZD KGSG włączono w struktury Zarządu Operacyjno – Śledczego. Tym samym Zarządzeniem zlikwidowane i włączone w strukturę Sztabu KGSG zostało także Biuro Analiz Strategicznych KGSG oraz Centrum Koordynacji Działań wraz ze służbą dyżurną operacyjną.


  • Podsumowanie

Komenda Główna Straży Granicznej przeszła długą drogę, od wzorowanego na systemie wojskowym centrum dowodzenia nową for­macją, po państwowy urząd zarządzający szerokim spektrum problemów związanych z granicą, migracją i pobytem cudzoziemców na terenie RP oraz wykrywaniem i zwalczaniem przestępstw z tym związanych.

Zestawienie powyższej analizy z przedstawionym wcześniej rozwojem zadań przypisanych ustawowo do Straży Granicznej pozwala zauważyć, że o ile pierwsze lata działalności formacji przebiegły pod znakiem ciągłych zmian i chaosu organizacyjnego, o tyle od 2001 roku i przeprowadzonej wówczas największej reorganizacji, formacja rozwija się stabilnie reagując powoływaniem nowych struktur w miarę otrzymy­wania nowych zadań i będąc w stanie dokonać samoograniczenia, jak w przypadku powołania Sztabu Komendanta Głównego SG i jednoczesnej likwidacji trzech innych zarządów i biur.

Można przyjąć, że pierwsze 10 lat funkcjonowania nowej forma­cji było czasem budowania i poszukiwania najlepszego modelu Ko­mendy. Wychodząc od struktury znanej z Wojsk Ochrony Pogranicza i stosując stałą weryfikację pod kątem funkcjonalności, doprowadzono do modelu najbardziej odpowiadającego potrzebom formacji. Wymowny jest fakt, że takie Zarządy i Biura jak: Zarząd Graniczny, Zarząd Operacyjno – Śledczy, Biuro / Zarząd Spraw Wewnętrznych, Biuro Prawne, Biuro Finansów, Biuro Techniki i Zaopatrzenia, Biuro Współpracy Międzynaro­dowej, Gabinet Komendanta Głównego, powstałe w początkowym dzie­sięcioleciu, funkcjonują skutecznie do dnia dzisiejszego. Inne, jak Cen­trum Koordynacji Działań SG rozbudowały się wchłaniając inne biura i zarządy, wciąż jednak stosując kryterium funkcjonalności.


Opracował: Maciej Pietraszczyk, Komenda Główna Straży Granicznej w Warszawie, w: Straż Graniczna w XX-leciu istnienia 1991-2011 (materiały poseminaryjne), Koszalin 2011.

[1] Zarządzeniem SSzGWP nr 054/0rg. z 18 września 1971 powołano Dowództwo WOP, a jednocze­śnie podporządkowano mu Graniczne Placówki Kontrolne, które od 1965 roku obsługiwane były przez Milicję Obywatelską.
[2] Rozkaz Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego nr 0245 z 13 września 1945 roku.
[3] Dz.U. 78/1990 poz. 462 Art. 5 pkt 5.
[4] Dz.U. 45/2001, poz. 498.
[5] Dz.U. 90/2005 poz. 757
[6] Dz.U. 82/2007, poz. 558, art. 1.
[7] Dz.U. 195/2008, poz. 1199 art. 2 oraz Dz.U. 164/2010, poz. 1108 art. 2.
[8] W Zarządzeniu pomylono zresztą datę zmienianego Zarządzenia Nr 36/2001 wpisując 17 stycznia 2001 zamiast 17 grudnia 2001.
[9] Zarządzenie Nr 17 KGSG z dnia 15 czerwca 2004r.
[10] Zarządzenie Nr 63 KGSG z dnia 20 grudnia 2004r.



do góry