Muzeum Polskich
Formacji Granicznych im. mjr. Władysława Raginisa Jan Zatorski

Nawigacja

Jan Zatorski

21.06.2024

st. przodownik Jan Zatorski urodził się 24 stycznia 1898 r. w Bełdnie (pow. Bochnia, woj. krakowskie). Był synem Marii i Józefa. Od 4 lutego 1919 r. służył w 13 pułku piechoty. Dnia 24 maja 1920 r. został mianowany starszym szeregowym. Brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej (od 10 grudnia 1919 r. do 10 października 1920 r.). W maju 1921 r. bezterminowo urlopowany zaś 8 marca 1923 r. przeniesiony do rezerwy.

Jan Zatorski był przodownikiem Straży Celnej w Inspektoracie Granicznym Suwałki (Mazowiecki Inspektorat Okręgowy). W 1927 r. po zlikwidowaniu tego inspektoratu został przeniesiony do Inspektoratu Granicznego Działdowo (początkowo na placówkę Lubstynek w Komisariacie Rybno[1], następnie na placówkę Gutowo w tym samym komisariacie[2]).

Po rozformowaniu Straży Celnej w 1928 r. kontynuował służbę w Mazowieckim Inspektoracie Okręgowym Straży Granicznej. Dnia 5 września 1930 r. został wysłany na 6 - tygodniowy kurs przeszkolenia do Centralnej Szkoły Straży Granicznej w Górze Kalwarii[3]. Komendant Straży Granicznej rozkazem z dnia 6 kwietnia 1932 r. przeniósł Jana Zatorskiego z placówki Rudki (Komisariat Janówka, Inspektorat Graniczny Łomża) do Małopolskiego Inspektoratu Okręgowego Straży Granicznej[4]. Tam został kierownikiem placówki Krywka (Komisariat Smorze, Inspektorat Graniczny Sambor[5]). Po trzech latach służby, w 1935 r. został przeniesiony do Inspektoratu Granicznego Ostrów (Wielkopolski Inspektorat Okręgowy[6]) na stanowisko kierownika placówki Starza podległej Komisariatowi Sośnie. Z powodu problemów zdrowotnych 31 lipca 1938 r. przeszedł w stan spoczynku[7]. Zamieszkał na stałe w miejscowości Trzciana (pow. Bochnia).

Dnia 23 lipca 1932 r. Jan Zatorski zawarł związek małżeński z Marią Stawarzówną. Odznaczony „Odznaką Pamiątkową Straży Granicznej” w 1930 r.[8] oraz Brązowym Medalem „Za Długoletnią Służbę” w czerwcu 1938 r.[9]

Opracowała: Katarzyna Promińska na podstawie materiałów, które udostępnił ks. płk dr Zbigniew Kępa oraz dokumentacji przechowywanej w Archiwum Straży Granicznej w Szczecinie.
[1] ASG, 172/4, Rozkaz Mazowieckiego Inspektoratu Okręgowego Straży Celnej nr 3, pkt 1 z dnia 20.10.1927 r.
[2] ASG, 172/4, Rozkaz Mazowieckiego Inspektoratu Okręgowego Straży Celnej nr 11, pkt 2 z dnia 14 12 1927 r.
[3] ASG, 187/32, Rozkaz Komendy Straży Granicznej nr 10, pkt 10 z dnia 15.11.1930 r.
[4] ASG, 188/6, Rozkaz Mazowieckiego Inspektoratu Okręgowego Straży Granicznej nr 11, pkt 3 z dnia 16.04.1932 r. na podstawie Rozkazu Komendy Straży Granicznej (L:615/I/32 z dnia 06.04.1932 r.)
[5] ASG, 192/6, Rozkaz Małopolskiego Inspektoratu Okręgowego Straży Granicznej nr 8, pkt 1 z dnia 19 kwietnia 1932r.
[6] ASG, 194/3, Rozkaz Wschodniomałopolskiego Inspektoratu Okręgowego Straży Granicznej nr 39, pkt. 1 z dnia 23.11.1935 r. na podstawie Rozkazu Komendy Straży Granicznej (L:4204/I/35 z dnia 31.10.1935 r.)
[7] ASG, 190/401, Rozkaz Inspektoratu Granicznego Ostrów nr 26, pkt 2 z dnia 26.07.1938 r.
[8] ASG, 188/4, Rozkaz Mazowieckiego Inspektoratu Okręgowego Straży Granicznej nr 32, pkt 1 z dnia 30.10.1930 r.
[9] ASG, 187/40, Rozkaz Komendy Straży Granicznej nr 10, pkt 4 z dnia 11.11.1938r.

do góry