por./mjr Stanisław Franciszek Słomczyński (ur. 31 V 1897 w Krakowie, zm. 09 IX 1978 we Wrocławiu). Żołnierz I Brygady Legionów Polskich (od 1914); wcielony do armii austro-węgierskiej (1917-1918); służba w 12. pułku piechoty (od 1919); absolwent Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie (1922); służba w 23. Batalionie Granicznym Korpusu Ochrony Pogranicza (od 1927), młodszy oficer 2. kompanii „Marcinkańce" (od 1929), adiutant Batalionu KOP „Orany" (od 1930); dowódca kompanii ciężkich karabinów maszynowych Batalionu Korpusu Ochrony Pogranicza „Suwałki" (od 1931); dowódca kompanii ciężkich karabinów maszynowych w 2. pułku strzelców podhalańskich (od 1933); dowódca II batalionu 2. pułku strzelców podhalańskich (od 1937), żołnierz w kampanii polskiej (1939); w niewoli niemieckiej (1939-1945), m.in. w Oflagu VII A Murnau; po wojnie w Wielkiej Brytanii; w Polsce (od 1948); technik w wytwórni części do organów kościelnych (do 1950); inwigilowany w ramach Sprawy Ewidencyjno-Obserwacyjnej nr rej. 2091/F przez Komendę Wojewódzką Milicji Obywatelskiej w Krakowie (1956-1958).
Biogram zamieszczony w: Aparat bezpieczeństwa wewnętrznego wobec żołnierzy Korpusu Ochrony Pogranicza i funkcjonariuszy Straży Granicznej, Warszawa 2013, s. 114.