płk Zygmunt Marszewski pseudonim „Kazimierz" (ur. 10 IV 1897 w Orle, zm. 19 X 1982 w Warszawie). Żołnierz armii rosyjskiej (od 1915); absolwent Aleksandrowskiej Szkoły Piechoty w Moskwie (1915); służba w I Korpusie Polskim (1917); internowany przez Niemców w Kijowie (1918); służba w I batalionie 4. Dowództwa Piechoty gen. L. Żeligowskiego, 1. dywizjonie ułanów na Kubaniu (od 1918); dowódca plutonu 1. pułku ułanów (od 1919); absolwent Oficerskiej Szkoły Jazdy w Przemyślu (1920); oficer łączności w sztabie Dywizji Kawalerii gen. J. Romera; dowódca szwadronu 14. pułku ułanów (od 1920), następnie 26. pułku ułanów (od 1921); absolwent kursu doskonalenia młodszych oficerów Centralnej Szkoły Kawalerii w Grudziądzu (1925); instruktor w Obozie Szkolnym Kawalerii (od 1927), w Szkole Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu (od 1930); zastępca dowódcy 7. pułku ułanów (od 1934); inspektor Południowej Grupy Szwadronów Kawalerii Korpusu Ochrony Pogranicza (od 1937); w kampanii polskiej (1939) dowódca 4. pułku strzelców konnych; żołnierz Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej (od 1940); organizator i dowódca odtworzonej Mazowieckiej Brygady Kawalerii (od 1941); inspektor do zleceń komendanta Obszaru Warszawskiego Armii Krajowej (od 1943); po upadku powstania warszawskiego pełniący obowiązki komendanta Obszaru Warszawskiego Armii Krajowej (1944); aresztowany (26 II 1945), zwolniony (21 XI 1945); pracownik m.in. Centrali Aprowizacji Przemysłu Metalowego (1946), Państwowej Komunikacji Samochodowej (od 1946), Biura Komisarza Rządowego ds. Organizacji Gospodarki Mięsnej (od 1947), Elektromedycznej Spółdzielni Pracy (od 1952), Mazowieckich Zakładów Chemicznych (od 1953).
Biogram zamieszczony w: Aparat bezpieczeństwa wewnętrznego wobec żołnierzy Korpusu Ochrony Pogranicza i funkcjonariuszy Straży Granicznej, Warszawa 2013, s. 345 – 346.