por. Wacław Kunicki, syn Józefa i Marii urodził się 18 maja 1906 r. Przeniesieiony z 76 pułku piechoty do KOP z dniem 15 listopada 1937 r., gdzie objął stanowisko dowódcy plutonu kompanii karabinów maszynowych w Baonie KOP "Hoszcza". Walczył w wojnie obronnej we wrześniu 1939 r. jako dowódca 1 kompanii ckm 98 pułku piechoty. Został ciężko ranny 17 września w starciu w Niemcami w bitwie w lasach janowskich w okolicy Dobrostan[1]. Aresztowany we Lwowie, był więziony w Wołoczysku[2]. Dalsze losy nieznane. Jego nazwisko widnieje na tablicy na murze kościoła św. Boromeusza na Powązkach w Warszawie, wśród tablic poświęconych zaginionym na Wschodzie. Żonaty z Zofią. Jego córką jest piosenkarka Halina Kunicka.
[1] J. Pomorski, Korpus Ochrony Pogranicza w obronie Rzeczypospolitej 1924-1939, Pruszków 1998, s. 41. [2] M. J. Rubas, Katyńska lista strat polskich formacji granicznych, Warszawa 2000, s. 194.