mjr Stanisław Eugeniusz Kulik - urodził się 27 lipca 1902 r. w Bukaczowcach (powiat rohatyński) jako syn Walerego i Eugenii z Wieżlickich. W Wojsku Polskim służył od 1918 r. w szeregach 16 Pułku Piechoty. Uczestnik wojny polsko - bolszewickiej 1919-1921.
Na dzień 1 czerwca 1921 r. pełnił w stopniu podporucznika służbę w 5 Pułku Piechoty Legionów. Awansowany do stopnia porucznika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1922 r. W 1923 r. pełnił służbę w kutnowskim 37 Pułku Piechoty. Odznaczony był już wówczas Krzyżem Walecznych. W roku 1928 służył w 1 Pułku Strzelców Podhalańskich z Nowego Sącza, natomiast w 1930 r. w Szkole Podchorążych Rezerwy przy 3 Dywizji Piechoty Legionów. W 1932 r. pełnił służbę w zambrowskiej Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty.
Zarządzeniem ministra spraw wojskowych, opublikowanym w dniu 28 czerwca 1933 r., przeniesiono go w korpusie oficerów piechoty (bez prawa do należności za przesiedlenie) ze Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty do włocławskiego 14 Pułku Piechoty. Na rok 1934 porucznik Stanisław Kulik powołany został na członka Sądu Honorowego 14 p.p. W kwietniu 1934 r. prowadził kurs zwiadowców, strzelców wyborowych i obserwatorów zorganizowany w pułku. Na dzień 17 września 1934 r. zajmował stanowisko dowódcy 6 kompanii strzeleckiej, a w październiku 1934 roku został komendantem dywizyjnego kursu instruktorskiego dla oficerów 4 Dywizji Piechoty, powołanego przy 14 p.p.
Zarządzeniem Prezydenta RP z dnia 27 czerwca 1935 r. awansowany na stopień kapitana. W listopadzie 1935 r. został przeniesiony z 14 p.p. do Korpusu Ochrony Pogranicza i skierowany do Batalionu KOP „Krasne”. Swoje przybycie do nowego miejsca służby kpt. Kulik zameldował w dniu 21 listopada 1935 r. i mianowany został dowódcą kompanii granicznej KOP „Bryckie”. W listopadzie 1936 r. mianowany na stanowisko dowódcy kompanii odwodowej w tym batalionie, a z dniem 2 grudnia 1937 r. przesunięto go do dowództwa Batalionu KOP „Krasne” (jednocześnie przeniesiony został ewidencyjnie do plutonu gospodarczego baonu „Krasne”) na stanowisko adiutanta tegoż baonu (stanowisko to przejął od por. Władysława Wyczółkowskiego). W toku swej służby w KOP kpt. Stanisław Kulik uhonorowany został: Odznaką Pamiątkową KOP „Za Służbę Graniczną” (grudzień 1937 r.), Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę (maj 1938 r.), Srebrnym Krzyżem Zasługi (sierpień 1938 r.) oraz Srebrnym Medalem za Długoletnią Służbę (styczeń 1939 r.).
Na dzień 23 marca 1939 roku zajmował 25. lokatę wśród kapitanów korpusu piechoty w swoim starszeństwie i nadal pełnił służbę jako adiutant Batalionu KOP „Krasne”. Na stanowisku tym pozostawał do czasu ogłoszenia mobilizacji (jego przydział mobilizacyjny pozostaje nieznany).
Kpt. Stanisław Kulik w bliżej nieznanych okolicznościach dostał się do sowieckiej niewoli. Więziony był w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 r. został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach (obecnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie). Minister obrony narodowej decyzją nr 439/MON z 5 października 2007 r. awansował go pośmiertnie do stopnia majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 r. w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
- Krzyż Walecznych
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 „Polska Swemu Obrońcy”
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Srebrny Medal za Długoletnią Służbę
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę
- Odznaka Pamiątkowa Korpusu Ochrony Pogranicza „Za Służbę Graniczną”
Opracował: Rafał Michalak
