Muzeum Polskich
Formacji Granicznych im. mjr. Władysława Raginisa Józef Krzemiński

sierż. Józef Krzemiński, syn Michała i Zofii z d. Sobczak, urodził się 7 marca 1914 r. w Kobylinie (pow. Grójec, woj. warszawskie). Do służby wojskowej został powołany w 1936 r. Służył w 30 pułku piechoty Strzelców Kaniowskich, a 3 marca 1937 r. przeniesiono go do Batalionu Korpusu Ochrony Pogranicza „Wołożyn”. Tam też w okresie od 22 marca do 16 sierpnia 1937 r. szkolił się w 1 kompanii szkolnej strzelców na XIV kursie im. gen. Orlicz-Dreszera. Ukończył go z wynikiem dobrym. We wrześniu 1937 r. awansowany na stopień starszego strzelca, a w połowie miesiąca odkomenderowany do Batalionu KOP „Snów”. Początkowo skierowano go do 2 kompanii, a od 1 października 1937 r. przeniesiony do 1 kompanii strzeleckiej. W czerwcu 1938 r. ukończył szkolenie minerskie, odbywające się w Batalionie KOP „Stołpce”.

Pod koniec marca 1938 r. został awansowany na stopień kaprala tytularnego. W tym samym miesiącu otrzymał tytuł celowniczego wyborowego z ręcznego karabinu maszynowego, a w maju tego roku uznano go za strzelca bardzo dobrego na podstawie przeprowadzonej klasyfikacji strzelców wyborowych. Odznaczony odznaką Korpusu Ochrony Pogranicza za służbę graniczną (1938 r.). We wrześniu 1938 r. rozkazem dowódcy Batalionu KOP Snów został awansowany na stopień kaprala.

Po wybuchu II wojny światowej walczył w 1 kompanii 19 pp we Lwowie. Po rozbiciu kompanii dostał się do 4 kompanii. Został ranny w bitwie pod Janowem i odesłany do szpitala we Lwowie, skąd uciekł przed Armią Czerwoną 29.09.1939 r. Okres wojny i okupacji spędził w powiecie grójeckim. Zaangażował się w walkę w strukturach Podokręgu Zachodniego Obszaru Warszawskiego Armii Krajowej. Należał do Obwodu Grójec, który nosił kryptonim „Głuszec” i działał na terenie powiatu grójeckiego do stycznia 1945 r.

Po wojnie pracował jako kierowca w Miejskich Zakładach Komunikacyjnych w Warszawie. Zmarł 18 czerwca 2002 r.