Muzeum Polskich
Formacji Granicznych im. mjr. Władysława Raginisa Jan Krawczyński

ułan Jan Krawczyński - ur. 4 maja 1914 r. w Osieczku (gm. Pniewy) w wielodzietnej rodzinie Wojciecha i Barbary z d. Krzemińskiej. Lata dzieciństwa i młodości spędził w Piastowie, na gospodarstwie rodziców. Jesienią 1936 r. został powołany do odbycia obowiązkowej służby czynnej wraz z rocznikiem 1915 i przydzielony do 23 Pułku Ułanów Grodzieńskich w Postawach. Po rocznym przeszkoleniu, we wrześniu 1937 r. został przeniesiony do Szwadronu KOP „Nowe Święciany” (Brygada KOP „Wilno”). 11 października 1937 r. przydzielono go na kurs Żołnierskiej Szkoły Początkowej (ŻSP), w celu uzupełnienia wykształcenia powszechnego. Po rocznej służbie, z dniem 30 września 1938 r. został przeniesiony do rezerwy, na ewidencję 23 pułku ułanów.

Według ustaleń rodziny, w 1939 r. został zmobilizowany do kawalerii WP. Zginął podczas walk z Niemcami, w pobliżu wsi Kamionka gm. (Zabłudów), prawdopodobnie 17 września 1939 r. Pochowany został przez mieszkańca wioski p. Konstantego Nosorowskiego obok krzyża za wsią Kamionka, obok drogi z kolonii Zajezierce - Rafałówka. Świadek Jan Dakowicz, zapamiętał, że zabity leżał w sadzie i miał przestrzelony w dwóch miejscach hełm, obok leżał karabin ze złamana kolbą. Przy poległym znaleziono identyfikator z nazwiskiem Jan Krawczyński, Piastów. Po 61 latach grób odnalazła rodzina. 7 kwietnia 2000 r. szczątki zostały ekshumowane i pochowane w Pruszkowie - Żbikowie.