Franciszek Grobelny, urodził się 06.12.1898 r. w Bieganinie (pow. Pleszew), był synem Jana i Marianny z Kęsów. Ukończył 2 klasy szkoły ludowej. W ankiecie jako zawód wykonywany wpisał – rolnik. W dokumentacji Straży Granicznej widnieje zapis, iż spędził w armii zaborczej okres od 15.11.1917 r. do 01.11.1918 r. Informacja o znajomości języka niemieckiego i miejsce urodzenia pozwala domniemywać, że była to armia niemiecka. Nieznane są koleje losu, które zaprowadziły Franciszka Grobelnego w szeregi 3 Syberyjskiego Pułku Piechoty, w którym służył w czasie wojny w latach 01.07.1919 – 15.03.1921 r. Zaliczono mu łącznie 12 miesięcy pobytu na froncie.
W okresie pokoju zdemobilizowany ze wspomnianego pułku 06.09.1921 r. Zgłosił się do Straży Celnej, gdzie po przyjęciu został skierowany na V kurs Straży Celnej do Szkoły SC w Zambrowie. Kurs odbył się w dniach 25.06.1922 r. – 15.08.1922 r. Franciszek Grobelny ukończył szkolenie z wynikiem dobrym, otrzymał numer instalacyjny (identyfikacyjny) 302 i skierowany został do służby w Komisariacie SC Istebna (Inspektorat SC Żywiec, Dyrekcja Ceł Mysłowice), którą rozpoczął 16.08.1922 r. Podczas pobytu w tej jednostce został od 01.01.1924 r. „ustalony w służbie”, czyli zakończył okres kandydacki i został stałym funkcjonariuszem Straży Celnej. Dnia 07.04.1924 r. przeniesiono go z Komisariatu SC Istebna do Placówki SC Jawornik (Podkomisariat SC Biała, Inspektorat SC Cieszyn, Dyrekcja Ceł Mysłowice). Otrzymał 27.03.1925 r. dodatek ekonomiczny w związku z narodzinami córki i kolejny 25.08.1926 r. – na syna. Od 21.02.1928 r. zmienił miejsce pełnienia służby, w obrębie komisariatu, na Placówkę SC Wisła.
Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej o Straży Granicznej, Straż Celna została przekształcona w Straż Graniczną 22.03.1928 r. Strażnik celny Franciszek Grobelny, z Placówki SG Stożek Mały, pomyślnie przeszedł weryfikację związaną z reorganizacją. Z dniem 22.07.1928 r. dostał wyższy stopień uposażenia (kasy C w XII grupie uposażenia) oraz nowy numer instalacyjny – 6612. Został 01.10.1928 r. przemianowany na strażnika granicznego, funkcjonariusza Straży Granicznej. Według nowej praktyki w Straży Granicznej został sklasyfikowany na liście starszeństwa strażników Śląskiego Inspektoratu Okręgowego SG za rok 1929 na pozycji – 1397, a w roku 1930 z lokatą 1279. Otrzymał 23.07.1930 r. kolejny dodatek ekonomiczny w związku z narodzinami córki.
Ogólną oceną na podstawie opisów służbowych za okres służby w Straży Celnej była ocena dobra. Zachowana jedyna opinia ze Straży Granicznej za 1929 r. informuje: „zaufania godny, zdyscyplinowany, inteligencji wystarczającej, brak zdolności kierowniczych i organizacyjnych, służbę pełni bez zarzutu, nadaje się do służby wewnętrznej, często choruje”. Być może już wtedy stan zdrowia nie wytrzymywał trudów służby, gdyż stanął 20.11.1930 r. na Komisji Lekarskiej I Instancji w Cieszynie, która zaopiniowała badania: „trwale niezdolny do służby w Straży Granicznej, zdolny do służby wewnętrznej”.
Urlopowany w celu poratowania zdrowia od 14.01.1931 r. do 31.03.1931 r., stanął ponownie na komisji, która zdecydowała o przeniesieniu w stan spoczynku z powodu trwałej niezdolności do dalszego pełnienia służby. Zmarł 11.04.1932 r., a rodzinie przyznano rentę wdowią i sierocą.
Stan rodzinny: żona Władysława z d. Winter, córka Waleria ur.15.02.1925 r., syn Józef Franciszek ur. 07.05.1926 r., syn Marian – Henryk ur. 17.04.1928 r., córka Irena – Regina ur. 23.07.1930 r.
- Medal „Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości” (25.03.1929 r.)
- Odznaka Pamiątkowa Straży Granicznej (06.11.1930 r.)
Opracował: Miłosz Filipowiak