Muzeum Polskich
Formacji Granicznych im. mjr. Władysława Raginisa Broń 1945-1990

Nawigacja

Broń 1945-1990

29.05.2024

  • Eksponaty

kliknij dwa trazy
3D 
  1. Nazwa własna: karabin SWT wz. 1940
  2. Charakterystyka przedmiotu: dane techniczne: kaliber - 7,62 mm, nabój 7,62 × 54 mm, magazynek - 10 naboi, długość - 1226 mm, długość lufy - 610 mm, masa broni - 3,9 kg (bez magazynka), 4,51 kg (karabin załadowany), prędkość początkowa pocisku 840 m/s szybkostrzelność praktyczna ~25 strz./min, zasięg max. 1500 m Karabin SWT-40 jest bronią samopowtarzalną. Automatyka broni działa na zasadzie odprowadzania gazów prochowych, tłok gazowy o długim skoku, zamek ryglowany przez przekoszenie. Broń strzela z zamka zamkniętego, mechanizm spustowy z możliwością strzelania ogniem pojedynczym. Przyrządy celownicze składają się z muszki i celownika krzywiznowego. Karabin samopowtarzalny konstrukcji Fiodora Tokariewa Został przyjęty do uzbrojenia w 1938 roku. Rok później serię karabinów oznaczono jako SWT-38. Użyto je po raz pierwszy podczas wojny radziecko – fińskiej, a do produkcji weszły w 1940 roku w zmodernizowanej wersji, oznaczonej jako SWT-40.
  3. Czas powstania: 1940 r.
  4. Hasła przedmiotowe: Wojska Ochrony Pogranicza, uzbrojenie
  5. Miejsce przechowywania/właściciel: Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu
kliknij dwa trazy
3D 
  1. Nazwa własna: karabinek Mosin wz.44
  2. Charakterystyka przedmiotu: dane techniczne: amunicja – 7,62 x 54R, masa broni – 4 kg, długość broni bez bagnetu – 1020 mm, z bagnetem – 1330 mm, długość lufy – 508 mm, pojemność magazynka – 4+1, szybkostrzelność praktyczna – 10 strz./min., prędkość początkowa pocisku – 816 m/s (nabój z pociskiem lekkim wz.1908). Broń systemu Mosina, która po kolejnych modyfikacjach doczekała się wersji wz. 44. Posiada charakterystyczny, stały, jednorzędowy magazynek z pudełkiem przynitowanym do kabłąka spustu. Bagnet zawiasowy, składany na prawą stronę lufy. Produkcję w ZSRR zakończono w 1948 roku. Kontynuowano ją na zasadach licencyjnych na Węgrzech, Rumunii i w Polsce, gdzie w Zakładach w Radomiu wyprodukowano łącznie 373000 egzemplarzy.
  3. Czas powstania: 1944 r.
  4. Hasła przedmiotowe: Wojska Ochrony Pogranicza, uzbrojenie
  5. Miejsce przechowywania/właściciel: Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu
kliknij dwa trazy
3D 
  1. Nazwa własna: karabinek automatyczny StG.44
  2. Charakterystyka przedmiotu: dane techniczne: kaliber – 7,92, nabój 7,92 x 33 mm Kurz, masa z amunicją – 6 kg, masa bez amunicji – 4,9 kg, długość broni – 940 mm, długość lufy – 419 mm, prędkość początkowa pocisku – 690 m/s, szybkostrzelność praktyczna – 100 strz./min, teoretyczna – 470 strz./min, donośność skuteczna – 400 – 600 m. Karabinek działa na zasadzie odprowadzenia gazów przez boczny otwór w ściance lufy. Komora gazowa typu zamkniętego ma stałą objętość. Celownik krzywkowy pozwala na prowadzenie ognia do 800 m. Zasilanie karabinka odbywa się z wymiennego magazynka łukowego o pojemności 30 naboi z dwurzędowym ułożeniem naboi. Jeden z pierwszych karabinków automatycznych na nabój pośredni, zaprojektowany przez Hugo Schmeissera, produkowany (wersje prototypowe – 1942 r. produkcja seryjna od 1943 r.) przez zakłady zbrojeniowe C. G. Haenel (Niemcy). Na wyposażeniu służb granicznych CSRS, sporadycznie używany przez Wojska Ochrony Pogranicza i Milicję Obywatelską w pierwszych latach po wojnie.
  3. Czas powstania: 1944 r.
  4. Hasła przedmiotowe: Wojska Ochrony Pogranicza, uzbrojenie
  5. Miejsce przechowywania/właściciel: Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu
kliknij dwa trazy
3D 
  1. Nazwa własna: pistolet TT wz 30/33
  2. Charakterystyka przedmiotu: pistolet TT (zwany tetetką) wyprodukowane w ZSRR (Tuła) z samopowtarzalnym syst. Tokariew, stanowiły broń osobistą oficerów i podoficerów Wojsk Ochrony Pogranicza. Kaliber broni – 7,62, długość broni – 195 mm, masa broni bez magazynka – 0,825 kg, rodzaj amunicji – TT wz 30, prędkość początkowa pocisku – 420 m/s, donośność broni – 1000 m, skuteczny strzał – 50 m, pojemność magazynka – 8 naboi, Samoczynne działanie pistoletu TT wz 30/33 oparte na zasadzie odrzutu lufy. Szybkostrzelność bojowa 8 strzałów w ciągu 10-15 s. Pistolet składny, właściwie wyważony, pewny w działaniu.
  3. Czas powstania: 1930 r.
  4. Hasła przedmiotowe: Wojska Ochrony Pogranicza, uzbrojenie
  5. Miejsce przechowywania/właściciel: Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu
kliknij dwa trazy
3D 
  1. Nazwa własna: pistolet P - 83
  2. Charakterystyka: kompaktowy pistolet samopowtarzalny działający na zasadzie wykorzystania energii odrzutu zamka swobodnego. Broń skonstruowana w ramach programu ,,Wanad”, który rozpoczął się równocześnie z zakończeniem produkcji pistoletu P – 64. Miał on na celu doprowadzić do powstania nowej broni bocznej dla służb mundurowych. Konstrukcja wzorowana na niemieckiej technologii tłoczenia blachy (Jägerpistolle, SIG P 220, Steyr GB, Volkspistolle), a mechanizmy skonstruowano na podstawie doświadczeń firmy Walther. W historii pistoletów samopowtarzalnych zapisał się jako model wytwarzany najdłużej (od 1984 do 2000 r., gdy zlikwidowano Zakłady Metalowe „Łucznik” w Radomiu). Kaliber – 9 mm, nabój – 9 mm x 18 Makarow, długość lufy – 90 mm, wysokość – 125 mm, szerokość – 30 mm, długość linii celowniczej – 120 mm, masa broni bez amunicji – 730 g, masa broni załadowanej – 810 g, pojemność magazynka – 8 naboi, prędkość początkowa pocisku – 312 m/s.
  3. Czas powstania: 1988 r.
  4. Hasła przedmiotowe: Wojska Ochrony Pogranicza, Straż Graniczna, uzbrojenie
  5. Miejsce przechowywania/właściciel: Komenda Główna Straży Granicznej w Warszawie
kliknij dwa trazy
3D 
  1. Nazwa własna: pistolet sygnałowy Leuchtpistole 42
  2. Charakterystyka przedmiotu: niemiecki pistolet sygnałowy Leuchtpistole 42. Wykonywany był techniką tłoczenia elementów stalowych oraz spawania. Lufa gładka, kalibru 27 mm, łamana do ładowania jak w myśliwskiej dubeltówce i blokowana prostym zamkiem. Jedynymi nie metalowymi elementami tej broni były plastikowe okładziny rękojeści. Pistolet ten produkowano w dużych ilościach m.in. w fabryce H. Schneider. Wykorzystywany w Wojskach Ochrony Pogranicza w latach 40.
  3. Czas powstania: lata 40.
  4. Hasła przedmiotowe: Wojska Ochrony Pogranicza, broń i amunicja
  5. Miejsce przechowywania/właściciel: zbiory prywat
kliknij dwa trazy
3D 
  1. Nazwa własna: oliwiarka
  2. Charakterystyka przedmiotu: dwukomorowy pojemnik (produkcji ZSRR) na substancje używane do czyszczenia i konserwacji broni
  3. Czas powstania: lata 40.
  4. Hasła przedmiotowe: Wojska Ochrony Pogranicza, uzbrojenie
  5. Miejsce przechowywania/właściciel: Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu
kliknij dwa trazy
3D 
  1. Nazwa własna: oliwiarka
  2. Charakterystyka przedmiotu: dwukomorowy pojemnik (produkcji polskiej) na substancje używane do czyszczenia i konserwacji broni
  3. Czas powstania: lata 40.
  4. Hasła przedmiotowe: Wojska Ochrony Pogranicza, uzbrojenie
  5. Miejsce przechowywania/właściciel: Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu
kliknij dwa trazy
3D 
  1. Nazwa własna: olejarka
  2. Charakterystyka przedmiotu: pojemnik do przechowywania oleju do konserwacji broni
  3. Czas powstania: po 1945 r.
  4. Hasła przedmiotowe: Wojska Ochrony Pogranicza, uzbrojenie
  5. Miejsce przechowywania/właściciel: Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu

do góry