Muzeum Polskich
Formacji Granicznych im. mjr. Władysława Raginisa Tadeusz Trapszo

Nawigacja

Tadeusz Trapszo

25.02.2020

płk dyplomowany Tadeusz Trapszo (ur. 29 V 1894 w Krakowie, zm. 29 VI 1958). Członek organizacji: Teka, Pet, Promień, Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół"; żołnierz 1. pułku piechoty Legionów, adiutant I batalionu 5. pułku piechoty Legionów (od 1915); po kryzysie przysięgowym w Polskich Siłach Zbrojnych, dowódca kompanii szkoły podoficerskiej, batalionu i garnizonu w Dąbrowie Górniczej; żołnierz Wojska Polskiego (od 1918), dowódca II batalionu 36. pułku piechoty Legii Akademickiej i Grupy „Bełz"; szef sztabu 3. Dywizji Piechoty Legionów (od 1920), dowódca batalionu 7. pułku piechoty Legionów; słuchacz II Kursu Doszkalającego Wyższej Szkoły Wojskowej w Warszawie (1922-1923); kierownik samodzielnego referatu, szef Wydziału Organizacyjnego Oddziału II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego; dowódca batalionu 84. pułku piechoty; szef oddziału Dowództwa Okręgu Korpusu nr III w Grodnie; oficer Korpusu Ochrony Pogranicza; zastępca dowódcy 4. pułku piechoty Legionów (1932-1933); dowódca 79. pułku piechoty (1933-1937); szef sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu nr VIII w Toruniu (do 1939); szef sztabu Grupy Operacyjnej gen. M. Tokarzewskiego-Karaszewicza w Armii „Pomorze" (od 12 IX 1939), uczestnik bitwy nad Bzurą, w czasie odwrotu dołączył do grupy gen. W. Bortnowskiego; wzięty do niewoli w Puszczy Kampinoskiej (19 IX 1939), jeniec oflagów II E Neubrandenburg, II A Prenzlau (od II 1941); starosta powiatu lęborskiego (1946-1949); członek Polskiej Partii Socjalistycznej; wg zapisów dziennika archiwalnego Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Warszawie o symbolu I (tj. inwentarza akt agenturalnych) 5 VI 1956 r. pod nr. 17965 odnotowano zarchiwizowanie przez Wydział V Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Warszawie akt (1 tom teczki personalnej i 1 tom teczki pracy) dot. Tadeusza Trapszy pod pseudonim „Kalinowski", materiały archiwalne zniszczono 8 XII 1982 r.

Biogram zamieszczony w: Aparat bezpieczeństwa wewnętrznego wobec żołnierzy Korpusu Ochrony Pogranicza i funkcjonariuszy Straży Granicznej, Warszawa 2013, s. 349.


do góry