Muzeum Polskich
Formacji Granicznych im. mjr. Władysława Raginisa Aleksander Pietraszak

Aleksander Pietraszak urodził się 02.05 1902 r. w Chodzieży na terenie Wielkopolski. Wraz ze starszymi braćmi, Kazimierzem i Janem, brał udział w Powstaniu Wielkopolskim (1918 – 1919). W 1922 r. rozpoczął służbę wojskową, a od lutego1926 r. służył  w 2 Batalionie Korpusu Ochrony Pogranicza „Berezne”, m. in. w kompaniach: trzeciej (do listopada 1926 r.), czwartej (do lipca 1927 r.), szkolnej (do sierpnia 1928 r.), kombinowanej (do sierpnia 1929 r.). W marcu 1933 r. rozpoczął Kurs Nauki Obywatelskiej, który ukończył w kwietniu 1934 r. (z wynikiem dobrym). W styczniu 1934 r. został  wytypowany na kurs doskonalący podoficerów piechoty w Centralnej Szkole Podoficerskiej Korpusu Ochrony Pogranicza  w Osowcu. Dnia 19 lutego 1934 r. mianowano go dowódcą  strażnicy KOP „Demanka”. W listopadzie tego roku uzyskał prawo  do noszenia odznaki strzeleckiej III klasy (nr legitymacji 5710) i został zaliczony do grupy I – szej podoficerów zawodowych  liniowych. Brał udział w zawodach strzeleckich o mistrzostwo strażnic (we wrześniu 1934 r. dowodzona przez niego strażnica zajęła III miejsce).  W marcu 1935 r. otrzymał srebrną odznakę strzelecką II klasy za uzyskanie 87 punktów w zawodach strzeleckich. Służbę w KOP rozpoczął w stopniu kaprala, a ukończył w stopniu plutonowego. Z dniem 25 sierpnia 1935 r. otrzymał przydział służbowy do 61 pułku piechoty w Bydgoszczy. Brał udział w wojnie obronnej  Polski we wrześniu 1939 r., a następnie przez Jugosławię i Francję przedostał się do Wielkiej Brytanii. Na terenie Glasgow w Szkocji pracował w służbie pomocniczej jednego z Dywizjonów Polskich. Po zakończeniu II wojny światowej  został zdemobilizowany  (w stopniu starszego sierżanta), a w 1946 r. powrócił do Polski. Przez wiele lat był zatrudniony w Kujawskich Zakładach Naprawy Samochodów w Solcu Kujawskim na etacie księgowego. Zmarł w 1988 r., został pochowany w Bydgoszczy.