kpt. Wincenty Stanisław Loster (ur. 30 III 1897 w Janowie Lwowskim [wg karty repatriacyjnej], zm. 13 I 1974 w Krakowie). Żołnierz armii austro-węgierskiej (1917-1918); w Wojsku Polskim (od 1918); obrońca Lwowa (1918), w niewoli ukraińskiej (1918-1920); żołnierz w wojnie polsko - bolszewickiej; absolwent Wielkopolskiej Szkoły Podchorążych Piechoty w Bydgoszczy (1922); żołnierz 76. pułku piechoty (1922-1928); młodszy oficer kompanii Batalionu Korpusu Ochrony Pogranicza „Bereźne" (1928-1934); żołnierz 39. pułku piechoty (od 1934), komendant pow. Przysposobienia Wojskowego Lubaczów 39. Obwodu Przysposobienia Wojskowego; dowódca 3. kompanii Lubaczów Jarosławskiego Batalionu Obrony Narodowej (1938 - IX 1939), internowany na Węgrzech (IX 1939-1940), przedostał się do Francji (I 1940), dowódca kompanii 6. pułku piechoty 2. Dywizji Piechoty we Francji; w Anglii (od VI 1940); żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie; w Polsce (od 1947); starszy księgowy Krakowskich Zakładów Odzieżowych; inwigilowany w ramach Sprawy Ewidencyjno - Obserwacyjnej nr rej. 2089/F przez Wojewódzkiego Urzędu do spraw Bezpieczeństwa Publicznego/Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Krakowie (1956-1958).
Biogram zamieszczony w: Aparat bezpieczeństwa wewnętrznego wobec żołnierzy Korpusu Ochrony Pogranicza i funkcjonariuszy Straży Granicznej, Warszawa 2013, s. 113.