Muzeum Polskich
Formacji Granicznych im. mjr. Władysława Raginisa Władysław Kozłowski

Nawigacja

Władysław Kozłowski

Iwona Wiśniewska
06.07.2022

st. przod. Władysław Kozłowski urodził się 11 sierpnia 1898 r. w Sokolnikach (woj. Wielkopolskie). Syn Józefa i Małgorzaty z domu Radnieckiej. W latach 1905-1912 uczęszczał do Szkoły Powszechnej w Sokolnikach. 16 listopada 1916 r. został powołany do armii niemieckiej (23 pac). Po zdemobilizowaniu brał udział w Powstaniu Wielkopolskim. Wcielony do 1 baonu artylerii ciężkiej. Od kwietnia 1919 r. służył w 17 pac. Dnia 28 czerwca 1921 r. zwolniony z Wojska Polskiego w stopniu starszego ogniomistrza.

W okresie od 28 października 1921 do 12 stycznia 1922 r. uczestniczył w czwartym kursie w Szkole Straży Celnej w Wieleniu. Wyznaczony do pełnienia służby w Placówce SC Ciecholewy (Komisariat SC Małe Konarzyny, Inspektorat SC Chojnice, Dyrekcja Ceł w Poznaniu). 1 czerwca 1923 r. przeniesiony na własną prośbę do Placówki SC Szenfeld (Komisariat SC Chojnice, Inspektorat SC Chojnice). Awansowany dnia 1 stycznia 1925 r. do stopnia starszego przodownika. W lipcu 1925 r. ukończył drugi kurs w Centralnej Szkole SC w Górze Kalwarii z wynikiem dobrym. Od dnia 6 kwietnia 1926 r. pełnił funkcję pomocnika kierownika Komisariatu SC Kamień (Inspektorat SC Chojnice).

W miejsce Straży Celnej została powołana 22 marca 1928 r. Straż Graniczna, gdzie kontynuował służbę w Placówce SG Kamień (Komisariat SG Kamień, Inspektorat SG Chojnice, Pomorski Inspektorat Okręgowy SG). W sierpniu 1928 r. otrzymał nowy numer instalacyjny 2651. Z dniem 1 maja 1930 r. objął stanowisko zastępcy kierownika Komisariatu SG Kartuzy (Inspektorat Graniczny Tczew). Dnia 20 marca 1932 r. przeniesiony do posterunku SG Starogard (Komisariat SG Szprudowo). Od 1 września 1935 r. uzyskał prawo do noszenia szewronów za 12 lat służby, a od 1 stycznia 1938 r. za 15 lat. W październiku 1936 r. przeniesiono go do Placówki SG Wielki Kack (Komisariat SG Gdynia, Inspektorat Graniczny Gdynia). Pełnił obowiązki zastępcy kierownika placówki. Z dniem 22.07.1937 r. został wyznaczony do pełnienia służby w Placówce SG Gdynia IV. 31 maja 1938 r. przeniesiony w stan spoczynku. Następnie przejął gospodarstwo rolne po rodzicach w Sokolnikach.

W listopadzie 1939 r. wysiedlony do Generalnego Gubernatorstwa. W Warszawie brał udział w pracach konspiracyjnych AK. Pełnił funkcję łącznika. 19 września 1944 r. wywieziony do obozu pracy w Wilhelmshagen. Po zakończeniu wojny wrócił do Sokolnik.

Dnia 17.08.1922 r. zawarł związek małżeński z Marią Sobolewską (ur. 14.07.1904 r. – zm. 20.02.1924 r.). Ponownie ożenił się dnia 30.08.1924 r. z Marią Martynko. Mieli czworo dzieci: Balbina Jadwiga (ur. 08.02.1924 r. – zm. 28.04.1924 r.), Zbigniew Józefat (ur. 14.11.1927 r.), Irena Jadwiga (ur. 18.09.1930 r.), Janina (ur. 13.06.1934).

Zmarł 07.03.1971 r. w Sokolnikach i tam został pochowany na miejscowym cmentarzu.


Ordery i odznaczenia:
  • Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 (1929 r.)
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości (1929 r.)
  • Odznaka Pamiątkowa SG (1930 r.)
  • Brązowy Medal „Za Długoletnią Służbę” (1938 r.)
  • Krzyż Wielkopolski (1959 r.)

Źródła:

Opracowała: Paulina Margańska na podstawie dokumentów przechowywanych w Archiwum Straży Granicznej z siedzibą w Szczecinie oraz informacji nadesłanych przez Pana Remigiusza Maćkowiaka.


do góry