st. ogn. Stanisław Jaranowski (ur. 12 X 1899 w Brodnicy). Uczestnik powstania wielkopolskiego; służba w 63. pułku piechoty (1919-1924); słuchacz w Szkole Podoficerów Zawodowych Piechoty w Grudziądzu (1923-1924); służba w 4. Batalionie Granicznym/Batalionie Korpusu Ochrony Pogranicza „Dederkały" (1924-1931), Batalionie Korpusu Ochrony Pogranicza „Borszczów" (od 1931); słuchacz Centralnej Szkoły Podoficerskiej Korpusu Ochrony Pogranicza w Osowcu (1933); w kampanii polskiej (1939) dowódca kompanii km 30. pułku piechoty, w niewoli niemieckiej, zbiegł; w czasie okupacji członek Polskiej Armii Powstańczej; na robotach przymusowych w Niemczech (1944-1945); żołnierz 1. Dywizji Pancernej (1945); w Polsce (od 1945); szef plutonu dowodzenia 13. Brygady Artylerii Ciężkiej (1946); szef szkoły podoficerskiej 13. Brygady Artylerii Ciężkiej (1946); służba w 74. pal (1946-1947); szef kuchni żołnierskiej (od 1947); kierownik kasyna oficerskiego Wyższej Szkoły Artylerii w Toruniu; szef baterii Kursu Oficerów Rezerwy Artylerii przy Wyższej Szkole Artylerii w Toruniu; inwigilowany w ramach Teczki Kontroli Obserwacyjnej nr rej. 3803 przez Sekcję 1 Okręgowego Zarządu Informacyjnego nr II (1949-1950), w ramach Akt Rozpoznania Pojedynczego kryptonim „Kwiatek" przez Sekcję Informacji Garnizonu Toruń (1951-1952); przeniesiony do rezerwy (1952); materiały dot. ww. przesłano z Garnizonu Toruń do Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Toruniu (1952), akta złożono w archiwum (1956).
Biogram zamieszczony w: Aparat bezpieczeństwa wewnętrznego wobec żołnierzy Korpusu Ochrony Pogranicza i funkcjonariuszy Straży Granicznej, Warszawa 2013, s. 201.