Muzeum Polskich
Formacji Granicznych im. mjr. Władysława Raginisa Stanisław Helbin

Stanisław Helbin urodził się 2 VIII 1897 r. w Jeleniu (pow. Chrzanów) jako syn Jana i Agnieszki Bożek. W lutym 1917 r. został wcielony do kompanii zapasowej 13 pułku piechoty l armii austriackiej w Nowym Sączu, od stycznia 1918 r. służył na froncie włoskim, w 1918 r. przebywał w szpitalu w Wiedniu, skąd w czerwcu powrócił do macierzystego oddziału w Ołomuńcu. W październiku 1918 r. wysłano go ponownie na front włoski jako eskortę dezerterów. Do domu powrócił 5 listopada 1918 r., a dzień później zgłosił się jako ochotnik do 5 pułku piechoty Legionów w Krakowie.

W okresie od lutego 1922 do lutego 1923 pracował w charakterze pomocnika handlowego w piekarni „Polonia” Ignacego Kasprzyckiego w Krakowie, skąd odszedł z zamiarem wstąpienia do Straży Granicznej. W tym samym 1923 r. odbywał ćwiczenia wojskowe w PKU Kraków-Miasto.

W 1927 r. jako starszy strażnik powołany został na 3-miesięczny kurs wyszkolenia w Centralnej Szkole Straży Celnej w Górze Kalwarii, a następnie służył w Komisariacie Straży Celnej Chojnów. Po reorganizacji Straży Celnej w Straż Graniczną, przeszedł do nowej formacji. W X 1928 r. został mianowany starszym strażnikiem Straży Granicznej na odcinku Mazowieckiego Inspektoratu Okręgowego. Skierowano go do Grajewa, w kolejnych latach przeniesiono do Goniądza i Stawisk, a w 1937 r. do placówek w Skrodzkiem i Tworkach. W IX 1937 r. przebywał na przejściach granicznych w Muszynce i Tyliczu.

W 1929 r. został odznaczony Medalem Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości.

Po wybuchu II wojny światowej został internowany na Litwie (23.IX.1939 r.). Od 15 VII 1940 r. przebywał w obozie w Kozielsku, skąd 9 VI 1941 r. został przeniesiony do obozu w Suzdalu. Stamtąd trafił do Armii gen. Władysława Andersa w miejscowości Tatiszczewo. W 1943 r. służył w 23 batalionie piechoty 7 DP w stopniu plutonowego.

Żonaty z Anną Karoliną z d. Zaremba ur. 20 V 1898 r. w Budapeszcie.

Zmarł 26 IX 1943 r. w Szpitalu Wojskowym nr 3 w Ramech w Palestynie w wyniku ran odniesionych w wypadku samochodowym. Pochowano go na cmentarzu w Ramech.

---

Źródło: Opracowano na podstawie materiałów nadesłanych przez Grajewską Izbę Historyczną w Grajewie

---