Muzeum Polskich
Formacji Granicznych im. mjr. Władysława Raginisa Szczepan Dziewit

Szczepan Dziewit urodził się 18.12.1896 r. w Zwoleniu, był synem Jana i Marianny z domu Nizołek. Dnia 01.04.1917 r. wstąpił do austriackiej żandarmerii wojskowej w Radomiu, gdzie 01.08. 1917 r. został mianowany kapralem, następnie 30.06.1918 r. plutonowym żandarmerii.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, w grudniu 1918 r. wstąpił jako ochotnik do Żandarmerii Krajowej w Lublinie. W następnym roku skierowano go na 7-miesięczny kurs do szkoły psów policyjnych w Lublinie. Od 01.04.1920 r. rozpoczął kurs podoficerów zawodowych żandarmerii wojskowej w Warszawie, który ukończył „z postępem dobrym”. 15.04.1920 r. został mianowany podoficerem zawodowym, a od 15.08.1920 r. skierowano go do 2 Dyonu Żandarmerii Wojskowej w Lublinie jako komendanta posterunku w Międzyrzeczu Podlaskim. Od 28.07.1921 r. Szczepan Dziewit służył w 7 Dyonie Żandarmerii Wojskowej w Poznaniu jako przewodnik psa policyjnego, a od 19.11.1921 r. w 8 Dyonie Żandarmerii Wojskowej w Grudziądzu. W kwietniu 1922 r. został zwolniony na własną prośbę. Dnia 01.11.1922 r. wstąpił w szeregi Straży Granicznej (40 Baon Straży Granicznej), gdzie pełnił funkcję szefa kancelarii baonu. W opinii przełożonych: „Bardzo dobry żołnierz. Tak służbę liniową, jak kancelaryjną zna b. dobrze. Posiada dużo energii i chęci do pracy. Człowiek sumienny i uczciwy. Pracownik, na którym można zawsze polegać”. Następnie, przeniesiono go do 30 Baonu Straży Granicznej, w którym pracował do czasu przejęcia jego zadań przez Policję Państwową. Po likwidacji Straży Granicznej pełnił służbę w żandarmerii wojskowej. Dnia 03.05.1927 r. mianowany wachmistrzem, a 01.11.1930 r. tytularnym starszym wachmistrzem żandarmerii. Szczepan Dziewit był uczestnikiem wojny obronnej Polski w 1939 r., dostał się do niewoli sowieckiej w miejscowości Werba pod Kowlem 22.09.1939 r. Wypuszczony na zasadzie amnestii na mocy porozumienia Sikorski - Majski w 1941 r. W październiku 1941 r. wstąpił do formowanego w Tockoje 1 Plutonu Wojskowej Policji Polowej, 01.03.1942 r. przemianowanego na 1 Kompanię Żandarmerii, 07.11.1942 r. przemianowaną na 1 Szwadron Żandarmerii, zaś 05.09.1944 r. przemianowany na 11 Szwadron Żandarmerii. Przeszedł cały szlak 2 Korpusu Polskiego od ZSRR, Iraku, Iranu, Palestyny, Egiptu, Włoch (uczestnik bitwy pod Monte Cassino) do Wielkiej Brytanii.

Swoją służbę w strukturach żandarmerii zakończył 15.12.1947 r. w stopniu starszego wachmistrza żandarmerii - dowódcy plutonu.

Szczepan Dziewit ożenił się z Barbarą z domu Matysiak dnia 15.01.1922 r. Mieli troje dzieci: Jana, Mieczysława oraz Barbarę. Żona zaginęła podczas II wojny światowej.Szczepan Dziewit powrócił do Polski w 1948 r. i osiadł w Toruniu. Zmarł 07.01.1973 r. w Toruniu i został pochowany na tamtejszym cmentarzu św. Jerzego.